Van 1966 tot het 45-jarig jubileum in 2011

‘Wie had kunnen bevroeden dat een initiatief in 1966 van een aantal wielervrienden uit Buchten tot één van de meest succesvolle wielercomités in Limburg zou leiden?’

We schrijven mei 1966 als in café Urlings (beter bekend als ‘De Sjoester’ tegenover het voormalig Gemeentehuis van de Gemeente Born) wordt besloten om in Buchten een wielerkoers te gaan organiseren. Het is aan het buffet van het café een gevarieerd pluimage dat één gemeenschappelijke deler heeft: ze zijn supporters van coureur Ben Koken uit Grevenbicht wiens glansrijke carrière in die periode begint op te bloeien. Ben rijdt vele prijzen bij de Adspiranten en door de familieband met huidig voorzitter van het Wielercomité Buchten, Frans Hoedemakers, volgt de groep supporters hem steevast bij de vele koersen die in die tijd in Limburg worden georganiseerd. Hun doel is om ‘hun coureur’ ook de gelegenheid te geven zich in de straten van Buchten te manifesteren. Hij moet in die tijd afrekenen met andere regionale coryfeeën als Bennie Keulen, Jan Krekels, Mathieu Pustjens, Jac Dekkers, Ger Harings, Math Dohmen, Jo van Pol, Wim Kelleners, Jo Vrancken, Theo van der Leeuw, Tjeu Buckx etc.

Onder het motto ‘waat die angere kènne, kènne weer ouch’, wordt op 4 juli 1966 het Wielercomité Buchten opgericht, met als eerste voorzitter ‘Baas’ Jack Janssen. Niemand van de vrienden heeft eigenlijk de ballen verstand van het organiseren van een koers maar met vereende krachten spelen zij het klaar om op 24 juli 1966 de eerste Ronde van Buchten voor Amateurs, Nieuwelingen en Adspiranten op de kaart te zetten. En ze zijn op dat moment al zo slim om de nodige premies bij elkaar te schrapen bij de middenstand van Buchten e.o., meestal in natura en nog maar beperkt in de vorm van harde pecunia: een ‘mooi konijn’ of een ‘vette haan’ zijn in die tijd geen rare premies!
De uitslag van de koers laat zien dat er geen kleine jongens aan de streep stonden:
Amateurs: 1. H. Stevens, (Elsloo) 100 km in 2.21.27; 2. G. Minneboo (Heenvliet); 3. R. Wagtmans (St. Willebrord); 4. J. v. d. Horst (Haarlem); 5. M. Gerrits (Oploo); 6. J. Willemsen (Nuth); 7. J. Harings (Scheulder); 8. P. Konings (Asten); 9. P. Bregman (Benthuizen); 10. B. Fransen (Ubachsberg).
Nieuwelingen: 1. J. Moonen (Voerendaal) 56 km in 1.24,22; 2. G. Harings (Scheulder); 3. J. Krekels (Born); 4. P. v. d. Kruys (Mierlo); 5. P. van Katwijk (Oploo).
Adspiranten: 1. B. Koken (Grevenbicht) 24 km in 37.41; 2. J. Deckers (Guttecoven); 3. H. Schettens (Meerssen).
(Bron: http://everyoneweb.com/WA/DataFileswielerarchief/91966.01.htm)

Hun idool wint en daarmee is de kiem gelegd van een jaarlijks evenement dat niet meer is weg te denken uit de straten van Buchten.

In de daarop volgende jaren wordt ieder jaar een koers georganiseerd door het Comité dat inmiddels bestaat uit Jack Janssen, Harrie Reijnders, Frans Hoedemakers, Harrie Hintzen, Zef Pelzers, Jo Cox, Charel van Eys, Jean Looffen, Sjors Janssen,Frans Poulsen, Hubert Hoens, Hub Zeelen, Jac Gelissen, Cleem van Horen, Wil Heijnen, Wil Ruber, Ed Welters, Frans Michiels.

De groep heeft al snel in de gaten dat men meer moet doen dan alleen wielerwedstrijden organiseren. Men wil de Buchtense gemeenschap ook wat bieden en dat wordt gerealiseerd door de wedstrijden te omlijsten met een jaarlijks terugkerend tentfeest dat gekoppeld wordt aan de avondcriteria op de maandagen. Dit betekent meestal dat er zelfs twee keer per jaar wielrennen is in Buchten. Legendarisch zijn de zgn. ‘Blauwe Maonjdigen’: kan men normaal op een maandagavond in Buchten een kanon afschieten, niet op de avond dat de wielen draaien in het dorp. Van heinde en ver komen niet alleen wielerliefhebbers naar Buchten, maar ook velen die de sfeer in de tent als uniek ervaren. In die tijd brengen de Philomena Boys regelmatig sfeer in de tent, iedereen geniet van een lekker glas bier en menigeen maakt de beentjes behoorlijk los op de dansvloer. Vele liefdesrelaties zijn er in de tent in Buchten opgebloeid.

Intussen is Ben Koken uitgegroeid tot een renner van allure, niet in de laatste plaats door een duw in de rug van de wielervrienden uit Buchten. Onder het toeziend oog van de supporters uit Buchten wint Ben in 1972 op de Cauberg in Valkenburg de Nationale titel. Het Wielercomité heeft nooit een commerciële opzet gehad, maar heeft als hoofddoelstelling het promoten van het wielrennen in brede zin en in het bijzonder in Buchten. Met de opbrengsten van de wielerfeesten wordt niet alleen Ben Koken gesteund, maar ook jongens uit Buchten zoals Jos Poulsen, Math van der Putten, Jan Michiels en later Ronald Broeren, Robert van der Donk, Dave Geelen en Raymond Broeren.

Het Wielercomité legt elk jaar de lat hoger en met name tijdens de jubileumjaren worden meestal extra activiteiten op touw gezet. De KNWU krijgt steeds meer vertrouwen in het team uit Buchten en geeft hen de gelegenheid om naast wedstrijden voor Adspiranten, Nieuwelingen en Amateurs ook een grote omloop te organiseren. In 1991 is de Gulick Gelder Omloop een feit met zelfs een individuele tijdrit. De koers wordt ook in 1994 verreden onder tropische omstandigheden. Er gaan verhalen dat renners onderweg afstappen en een verkoelende duik in het Julianakanaal nemen…

Met de jaren krijgt het Wielercomité jonge aanwas met nieuwe ideeën en dat maakt dat het Comité alleen maar professioneler wordt. De grote stap wordt gezet door voormalig burgemeester van de Gemeente Born: Guus Swillens. Hij is het die bij het Wielercomité aanklopt met een wild idee: hij wil de Gemeente met een grote koers op de kaart zetten en wil graag Olympia’s Tour door Nederland in huis halen. Guus Swillens heeft in de periode dat hij burgemeester in het Brabantse Ossendrecht was, Olympia’s Tour naar die plaats gehaald. Hij is overtuigd van de publicitaire waarde van die wielerkoers voor de regio en doet dan ook een beroep op het Wielercomité Buchten om een etappeaankomst te organiseren. Weifelend wordt het idee opgepakt. En op 20 mei 1997 is de eerste aankomst in Buchten van een legendarische etappe onder erbarmelijke weersomstandigheden: een etappe die, als we de woorden van wijlen Jean Nelissen mogen geloven (hij volgt die dag als verslaggever de koers in de NOS-wagen), vergelijkbaar is met taferelen die hij bijvoorbeeld in de Pyreneeën heeft meegemaakt tijdens de Tour de France. Vanaf dat moment is Buchten steevast een etappeplaats in Olympia’s Tour, slechts één keer onderbroken in 2001 als de wedstrijd vanwege de MKZ-crisis geen doorgang kan vinden. Vanaf 2003 heeft Buchten, m.u.v. het jaar 2005, jaarlijks de slotetappe die doorgaans ook de Koninginnenrit is. Als in 2009 de wedstrijd overgaat in de handen van een nieuwe organisatie worden de ‘oude’ etappeplaatsen bewust niet aangedaan en daarmee komt een einde aan een mooie reeks van 12 jaar. Het Wielercomité laat zich echter niet de wind uit de zeilen halen en organiseert, naast amateurwedstrijden en een dameswedstrijd met de top van Nederland, een dernykoers met een deelnemersveld waarbij je tegenwoordig je vingers aflikt: o.a. Lars Boom, Roy Kurvers, Stef Clement, Kenny van Hummel, Bobby Traksel brengen het wielerpubliek in die koers tot extase.

In 2010 zijn het Wielercomité Buchten en de vernieuwde organisatie van Olympia’s Tour, onder aanvoering van Frank Boelé, met elkaar overeengekomen dat Buchten niet mag ontbreken bij de etappeplaatsen van deze koers. En beide organisaties hebben de intentie uitgesproken om ook in 2011 en 2012 samen te werken. Met die vaststelling is top-wielrennen in Buchten weer gegarandeerd: op zaterdag 21 mei 2011 eindigt de Koninginnenrit door de Limburgse heuvels op de Dorpstraat in Buchten en kan aansluitend de eindwinnaar worden gehuldigd. Daarmee heeft de Gemeente Sittard-Geleen weer een mooi wielerevenement binnen haar grenzen gehaald. Voorzitter Frans Hoedemakers verwoordt dit succes als volg: “Wij hebben het team van koersorganisator Frank Boelé in 2010 laten zien dat we in Buchten met medewerking van de provincie, gemeente, sponsors en vele vrijwilligers een groots wielerevenement uit de grond kunnen stampen en gelukkig is de organisatie van Olympia’s Tour daar niet blind voor geweest. Je mag best van mij aannemen dat ik heel erg in mijn nopjes ben met dit resultaat. Voor ‘mijn mannen’ is dit alvast een heel mooi cadeau ter gelegenheid voor ons 45-jarig jubileum in 2011”.